google plus facebook youtube

Diakonia Wyzwolenia

Cel

Obok podejmowania diakonii na rzecz ewangelizacji Ruch Światło-Życie uwrażliwia swoich członków na wszelkie inicjatywy i dzieła związane z wyzwoleniem człowieka mocą Ewangelii Chrystusa od grzechu, zwłaszcza przybierającego rozmiary nałogów społecznych (alkoholizm, narkomania) oraz od wszelkiego rodzaju uzależnień i niewoli poniżających godność człowieka, dziecka Bożego. Do programu wyzwolenia, któremu Ruch chce służyć, należy także wyzwolenie od kłamstwa, od lęku. Do realizacji tych zadań powołana jest Diakonia Wyzwolenia (projekt statutu CDJ).

Diakonia Wyzwolenia służy zatem wszelkim akcjom i pracom podejmowanym przez Ruch w celu wyzwolenia człowieka z wszelkiej niewoli wewnętrznej, szczególnie zaś prowadzi dzieło Krucjaty Wyzwolenia Człowieka (Podręcznik ORD, str. 128).

Powstanie

Wezwanie do podjęcia diakonii wyzwolenia stanęło przed Ruchem bardzo wyraźnie w związku z wyborem kard. Karola Wojtyły na Papieża i z Jego orędziem skierowanym do Polaków 23 października 1978 r.: Proszę, abyście przeciwstawiali się wszystkiemu, co uwłacza ludzkiej godności i poniża obyczaje zdrowego społeczeństwa, co czasem może aż zagrażać jego egzystencji i dobru wspólnemu, co może umniejszać jego wkład do wspólnego skarbca ludzkości, narodów chrześcijańskich, Chrystusowego Kościoła.

Odpowiedzią na apel Jana Pawła II było powołanie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka.

Krucjata Wyzwolenia Człowieka

Krucjata Wyzwolenia Człowieka jest programem działania, który ma na celu przezwyciężenie wszystkiego, co zagraża godności osoby i poniża zdrowe obyczaje społeczne. Dlatego Krucjata Wyzwolenia Człowieka propaguje styl życia oparty na prawdzie, miłości i wolności. Jest służbą na rzecz wyzwolenia z nałogów społecznych, zwłaszcza alkoholizmu oraz ze wszelkiego zakłamania i lęku, które niszczą ludzką godność i nie pozwalają człowiekowi urzeczywistniać siebie zgodnie ze swoim powołaniem.

KWC realizuje swój cel poprzez stworzenie “kolumny ratunkowej” ludzi dobrej woli, którzy mają podjąć walkę o tę “ziemię świętą”, jaką jest każdy człowiek odkupiony przez Chrystusa. Słowo “krucjata” wskazuje na Krzyż jako skuteczny znak ostatecznego zwycięstwa nad wszelkim złem. Krzyż, jako symbol dobrowolnej ofiary podjętej z miłości, jest jedyną drogą do skutecznego wyzwalania innych. Aby wejść w tajemnicę krzyża, trzeba pokonać lęk dlatego zadaniem Krucjaty jest wyzwalanie ludzi z lęku.

Symbole KWC

Przesłanie Krucjaty wyraża jej herb. Zawołaniem Krucjaty są słowa “Nie lękajcie się!”, często wypowiadane przez Chrystusa, a także często przywoływane przez papieża Jana Pawła II. Przypominają one członkom Krucjaty, że głównym ich zadaniem jest wyzwalanie ludzi od lęku, który czyni człowieka niewolnikiem. Krzyż to znak Krucjaty wyprawy krzyżowej, a zarazem znak najgłębszej tajemnicy wolności. Litera “M” symbolizuje stojącą pod Krzyżem Maryję wzór naszego oddania się Chrystusowi i zjednoczenia z Nim. Małe “m” po drugiej stronie krzyża to “my”, którzy stajemy na zawołanie Papieża, aby wraz z Nim zjednoczyć się z Maryją (Totus Tuus) w oddaniu się Chrystusowi. Dlatego Krucjata Wyzwolenia Człowieka nazywana jest także Dziełem Niepokalanej Matki Kościoła.

Patronowie KWC

Główną patronką Krucjaty jest Niepokalana, Matka Kościoła. W Niepokalanej członkowie Krucjaty widzą wzór osoby ludzkiej w pełni wolnej, bo całkowicie przez bezinteresowną miłość oddanej Chrystusowi i dziełu zbawienia ludzi. Złączenie się z Maryją w tej postawie stanowi najgłębszą tajemnicę żywotności i owocności KWC.

Drugim patronem KWC jest święty Stanisław, biskup i męczennik, patron ładu moralnego w Polsce. Święty Stanisław jest dla członków Krucjaty wzorem odwagi w dawaniu świadectwa najwyższym wartościom.

KWC uznaje także za swego patrona świętego Maksymiliana Kolbe, który uczy oddania się Niepokalanej i jest wspaniałym przykładem oddania życia za braci.

Metody działania KWC

Ponieważ wyzwolenie jest możliwe tylko w Jezusie Chrystusie i dokonuje się mocą Jego Ewangelii, dlatego podstawową drogą Krucjaty jest:

  • ewangelizacja, czyli głoszenie z wiarą i mocą Jezusa Chrystusa, który wyzwala człowieka,
  • modlitwa indywidualna i wspólnotowa,
  • post całkowita abstynencja od alkoholu.

Drogę taką wskazał Chrystus apostołom, gdy doświadczyli niemocy w walce ze złem (Ten rodzaj duchów wypędza się postem i modlitwą – Mt 17,21). Modlitwa często jest jedynym środkiem pomocy, kiedy po ludzku nic nie da się zrobić. Ona również przemienia “działaczy” w pokornych świadków Bożego działania, a zniewolonych przyprowadza do źródła życia. Modlitwa i post stanowią serce programu działania Krucjaty Wyzwolenia Człowieka.

Abstynencja w KWC

Abstynencja od alkoholu w Krucjacie to osobisty dar, podjęty dobrowolnie z pobudek miłości i odpowiedzialności za dobro drugiego człowieka. Dla członków Krucjaty abstynencja to:

  • czyn osobistej wolności
  • zadośćuczynienie za grzechy pijaństwa,
  • wyraz miłości do ludzi uzależnionych, dla których zupełna abstynencja jest jedynym warunkiem trzeźwości,
  • skuteczny środek przemiany obyczajów,
  • sposób pracy nad sobą i kształtowania charakteru,
  • ważny środek profilaktyczny i wychowawczy,
  • znak miłości do Ojczyzny.

Przez abstynencję Krucjata Wyzwolenia Człowieka rozumie całkowite i dobrowolne wyrzeczenie się alkoholu jako napoju pod wszelką postacią i we wszelkiej ilości. Definicja ta nie obejmuje używania alkoholu w innym charakterze np. jako lekarstwa (jeśli alkohol występuje jako składnik prawdziwego lekarstwa) lub w celach liturgicznych. Również spożywanie alkoholu w potrawach (np. w tortach) lub w cukierkach zasadniczo nie podpada pod pojęcie abstynencji. Z tak określonej definicji abstynencji wynika, że nie chodzi tu o zwalczanie alkoholu jako takiego, ale o zwalczanie zwyczaju picia alkoholu. Abstynencja jest środkiem do osiągnięcia celu, jakim jest przywrócenie trzeźwości w Polsce i wychowanie dzieci i młodzieży w zdrowych obyczajach.

Przez abstynencję wielu do trzeźwości wszystkich!

Dopiero życie dużej części społeczeństwa wolnej od lęku, zakłamania, ulegania złym obyczajom, może zaowocować skuteczną przemianą stylu życia całego narodu i chrześcijańskim poczuciem odpowiedzialności za życie rodzinne i zaangażowanie społeczne.

Zadania KWC

Podstawową formą działania KWC jest świadectwo stylu życia jej członków.

Inne formy działania członków KWC to:

  • spotkania modlitewne i formacyjne członków KWC,
  • organizowanie pielgrzymek w intencjach trudnych problemów społecznych,
  • organizowanie uroczystości religijnych i towarzyskich bez alkoholu (np. wesela, sylwester),
  • praca w gminnych komisjach rozwiązywania problemów alkoholowych,
  • pomoc osobom uzależnionym,
  • rekolekcje dla uzależnionych,
  • praca profilaktyczna wśród dzieci i młodzieży,
  • parafialne rekolekcje wyzwolenia,
  • młodzieżowe kluby bezalkoholowe,
  • tworzenie ośrodków profilaktyczno-szkoleniowych,
  • diakonia życia wychowanie do czystości i miłości oraz obrony życia,
  • i inne działania na polu zaangażowania społecznego.

Deklaracja KWC

Postanowienie abstynencji jest równoznaczne z decyzją włączenia się do KWC. Jest ono zadeklarowane na piśmie i wpisane do “Księgi Czynów Wyzwolenia”, istniejącej przy każdej stanicy. Przyjmuje się dwie formy składania zobowiązań abstynenckich:

  1. na jeden rok, przez co staje się ktoś kandydatem do KWC;
  2. na czas przynależenia do KWC, przez co staje się członkiem Krucjaty.

Deklarację członkowską mogą składać osoby pełnoletnie. Deklaracja zawiera także postanowienie nieczęstowania i niewydawania pieniędzy na alkohol. Złożenie deklaracji ma charakter zobowiązania się wobec wspólnoty ruchu Krucjaty Wyzwolenia Człowieka i każdy zachowuje wolność wycofania go w chwili wyłączenia się z szeregu członków KWC.

Krucjata Wyzwolenia Człowieka istnieje we wszystkich diecezjach. Kontakt można nawiązać poprzez wspólnoty Ruchu Światło-Życie. Stanica Nr 1 Krucjaty Wyzwolenia Człowieka mieści się w Centrum Światło-Życie na “Kopiej Górce”.

Jeśli w Twoim sercu zrodzi się pragnienie, aby zostać kandydatem lub członkiem KWC wypełnij czytelnie Zgłoszenie przystąpienia do Krucjaty i prześlij je na poniższy adres celem dokonania wpisu do “Księgi Czynów Wyzwolenia”.

Odpowiedzialni

Ks. Mateusz Rakusiewicz - moderator Diecezjalnej Diakonii Wyzwolenia
Barbara i Mirosław Gołdysowie - odpowiedzialni za Diecezjalną Diakonię Wyzwolenia